โรคผิวหนังเรื้อรังที่เกิดจากการแบ่งตัวผิวหนังอย่างรวดเร็ว ทำให้เม็ดเลือดขาว Lymphocytes ชนิด T-cell ทำให้เกิดการอักเสบเกิดเป็นผื่นหนาขาดใหญ มีลักษณะสีเงินและสีแดงทั่วร่างกาย โรคนี้เป็นได้ทุกเพศทุกวัย

1.ยังไม่พบปัญหาแน่ชัด 2.การถ่ายทอดทางกรรมพันธุ์ 3.ปัจจัยภายนอกที่ช่วยกระตุ้น

1.การแพ้แดดหรือถูกแดดมากเกินไป 2.อากาศที่หนาวเย็น 3.ความอ้วน 4.การหยุดยากินสเตียรอยด์ 5.การเปลี่ยนแปลงระดับฮอร์โมน

ผิวหนังมีลักษณะแดง ตกสะเก็ดเป็นขุยสีขาว เป็นผื่นแดงนูน

เกิดการอักเสบของผิวผิวแห้งมากจนแตกและมีเลือดออกเจ็บคันหรือรู้สึกแสบร้อนบริเวณผิวหนังเล็บมือและเท้าหนาขึ้นมีรอยบุ๋มผิดรูปทรงปวดข้อต่อและมีอาการบวมตามข้อต่อ

ประวัติการเจ็บป่วย,ตรวจร่างกายและผิวหนังที่เกิดความผิดปกติ,Lab: เก็บตัวอย่างผิวหนังไปตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ ,รายที่ข้ออักเสบจากสะเก็ดเงิน Psoriasis arthritis ที่มีอาการปวดข้อร่วมด้วย ต้องมีการตรวจเลือดหรือX-ray เพื่อหาชนิดโรคไขข้อกระดูกอื่นเพิ่มเติม ,

1. ไม่สามารถรักษาหายขาดได้ 2.บระเทาอาการให้ผู้ป่วยรู้สึกดีขึ้นลดการอักเสบและผิวหนังที่ตกสะเก็ดชะลอการเติบโตของเซลล์ผิวหนัง และขจัดผิวหนังที่เป็นแผ่นแข็ง 3.ผู้ป่วยที่อาการเล็กน้อยถึงปานกกลางรักษาด้วยยาภายนอกได้ 4. รายรุนแรงรักษาด้วยยากิน ยาฉีดหรือฉายแสงด้วยรังสีอัลตราไวโอเลต

ไม่เครียด ไม่สูบบุหรี่ พักผ่อนให้เพียงพอ อาบน้ำโดยใช้สบู่เด็กอ่อนผื่นน้อยกว่า 10% โดยประมาณ1ฝ่ามือ จะใช้ครีม Triamcinolone acetonide หรือ Coal tarหลีกเลี่ยงครีม สเตียรอยด์ ทาบริเวณที่เป็นปื้นหนา

ความหมาย

ลักษณะทางคลินิก

การวินิจฉัย

การรักษา

ความหมาย

สาเหตุ

ลักษณะทางคลินิก

การวินิจฉัย

การรักษา

การป้องกัน

โรคเกิดจากติดเชื้อไวรัสชนิดเดียวกับไวรัสที่เป็นสาเหตุโรคอีสุกอีใส ได้แก่Varicella zoster virus หรือ VZV

โดยเฉพาะของลำตัว รอเวลาที่ร่างกายอ่อนแอ มีภูมิคุ้มกันต้านทานลดลง เช่น

มีอาการคล้ายใข้หวัดนำก่อน ประมาณ 2 - 3 วัน

ลักษณะผื่น

อาการปวดมักนำมาก่อนเกิดผื่นแดง และเมื่อเกิดผื่นแล้ว อาการปวดก็ยังคงอยู่ และบ่อยครั้ง เมื่อโรดและผื่นหายแล้วก็ ยังปวดได้ต่อเนื่อง อาจเป็นปีแต่ปวดมากหรือน้อยไม่เท่ากัน

1 .การใช้ยาแก้ปวดเป็นระยะๆ 2. ยาAntibiotic ชนิดรับประทานใช้ในรายติดเชื้อแบคทีเรีย 3. Acyclovir ยาต้านไวรัสทำให้ตุ่มน้ำ ผื่นหายเร็ว รับประทาน 800 mgวันละ 5ครั้ง นาน 7วัน หรือทาง IV 500 mg/1 ตร.ผิวหนัง ทุก 8 ชม. นาน 7วัน

สวมใส่เสื้อผ้าหลวมสบาย,ทาCalamine lotion บรรเทาอาการคัน ร่วมกับยาแก้คัน แก้ปวด ประคบเย็นบริเวณที่ปวด รีบพบเเพทย์เมื่อมีอาการดังนี้1. ปวดผื่นขึ้นมาก 2.ตุ่มพองเป็นหนอง 3.ไข้สูงหลังกินยา 1-2วัน 4.ปวดตา ตาแดง 5.ได้ยินลดลง สับสนแขนขาอ่อนแรง สมองอักเสบ

หลีกเลี่ยงการสัมผัส ผื่น ตุ่มโดยเฉพาะผู้ไม่เคยฉีดวัคซีนอีสุกอีใส

ปัจจุบันมีวัคซีนป้องกัน แนะนำผู้มีอายุ 50ปีขึ้นไปฉีดได้

เกิดจาก HSV 2 ชนิด คือ HSV-1,HSV-2ทำให้เกิดโรคทั้งผิวหนังและเยื่อบุ

โดยโรคเริมบริเวณริมฝีปากและใบหน้าเกือบทั้งหมดเกิดจากHSV-1 อาจมี HSV-2 เป็นสาเหตุร่วมด้วยจำนวนน้อย โดยเฉพาะในผู้ป่วยติดเชื้อ HIV

primary infection

recurrent infection

อาการรุนแรงเช่น เชื้อแพร่กระจายในอวัยวะภายใน ตับ ปอด ระบบประสาท ควรใช้ acyclovir ให้ทางหลอดเลือดดำ 5-10 mg/kg หยดใน1ชม.ให้ทุก 8 ชม. เป็นเวลา 5-7 วันและเปลี่ยนเป็นยากิน เมื่ออาการดีขึ้น

1.ยาต้านไวรัส ชนิดรับประทานสำหรับผิวหนังและเยื่อบุ 2. Acyclovir จัดเป็นยาต้านไวรัสชนิดแรกที่ได้ผลดีโดยเฉพาะ herpes viral infection 3.รักษาเฉพาะที่ใช้น้ำยาประคบ เช่น กรดบอริก 3% Burrow's solution ,1/2 st. alhocol, ZnSO4 4% ประคบวันละ 3-4ครั้ง ผื่นจะแห้งเร็ว เย็นสบายขึ้น แต่ประสิทธิภาพด้อยกว่ายากิน

ปฏิกิริยาของระบบภูมิคุ้มกันต้านทานของร่างกายตอบสนองผิดปกติต่อสิ่งแปลกปลอมที่เข้าสู่ร่างกายหรือต่อการเจ็บป่วยต่างๆที่พบบ่อยเช่น จากยา จากเชื้อโรค และโรคมะเร็ง

1. ไม่ทราบสาเหตุ 2.ยารักษาโรคต่างๆ เช่น ยารักษาโรคเกาต์,ยาATBกลุ่มPenicilin,Sulfonamides,ยาแก้ปวดและยาต้านการอักเสบ NSAIDs,ยาป้องกันการชัก 3.การติดเชื้อ 4. โรคมะเร็งเช่นมะเร็งเม็ดเลือดขาว แต่พบได้น้อย 5.พันธุกรรม 6.ภูมิคุ้มกันบกพร่องจะติดเชื้อเพิ่ม เช่น HIV,SLE

ผิวหนังจะมีผื่นขึ้น เริ่มต้นเป็นผื่นแบนเรียบ ต่อมาจะกลายเป็นผื่นนูนแดงเล็กๆและขยายออกเป็นผื่นขึ้นแดงขนาดใหญ่

1. บริเวณที่ผื่นมักจะเกิดคือ ฝ่ามือ ฝาเท้า หลังมือ หลังแขน หน้าขา แต่ไม่ว่จะเป็นบริเวณไหนก็สามารถเกิดขึ้นใด้ยกเว้นบริเวณหนังศีรษะ ซึ่งในภาวะคะตีเวนส์จอห์นสันพื้นที่ที่เกิดการหลุดของผิวหนังเมื่อเทียบกับพื้นที่ผิวหนังปกติจะต้องไม่เกิน 10% 2.แต่ถ้ามีการหลุดลอกของผิวหนังเกิน30%ของพื้นที่ร่างกายจะเรียกภาาะนี้ว่า Toxic epidermal necrolysis (TEN) 3. สำหรับกรณีที่พื้นที่ที่มีการหลุดลอกของผิวหนังอยู่ระหว่าง 10 - 30%เรียกภาวะนี้ว่า ภาวะคาบเกี่ยว หรือ Overlapping Stevens-Johnsonsyndrome/ Toxic epidermal necrolysis (SJS/TEN)ผู้ป่วยที่เคยเกิดภาวะ Stevens-Johnson syndrome มาแล้วหนึ่งครั้งเมื่อเกิดขึ้นซ้ำอีกอาการจะรุนแรงขึ้นไปเรื่อยๆและมีอัตราดายที่สูงขึ้นเช่น ครั้งแรกอาจเกิดผื่นผิวหนังที่มีบริเวณพื้นที่แค่ 1 ฝ่ามือ แต่เมื่อได้รับสิ่งกระตุ้นเข้าร่างกายอีกครั้งผื่นจะกินพื้นที่เป็น บริเวณกว้างขึ้นเกิน 30% ของพื้นที่ร่างกายซึ่งเรียกว่าเกิดภาวะ Toxic epidermal necrolysis (TEN) ขึ้นมาแทน

1.การหยุดยาที่อาจเป็นสาเหตุของภาวะนี้ทั้งหมด 2.การให้ยาฆ่าเชื้อ 3.การรัาษาแบบประคับประคองตามอาการ 4.หากมีแผลในปากให้กลั้วปากด้วยยาชาก่อนรับประทานอาหาร

เป็นการอักเสบเฉียบพลันของผิวหนังในชั้น subcutaneous tissue

Streptococcus group A ซึ่งมักมาจากระบบทางเดินหายใจ ส่วนน้อยอาจเกิดจากเชื้อ Straptococcus aureus, pneumococci, gram negative bacilli

1.ทางเข้าของเชื้อจะเห็นชัดเจน เช่น ทางบาดแผล 2.ผื่นแดงจัดลามออกอย่างรวดเร็ว รอบๆกดเจ็บคลำดูร้อนบวมแข็ง ขอบผื่นไม่ชัด ไม่ยกนูนจากผิวหนัง แต่จะค่อยๆกลืนไปกับผิวหนังปกติ 3.ต่อมน้ำเหลืองบริเวณใกล้เคียงโตกดเจ็บ ท่อน้ำเหลืองอักเสบเป็นเส้นสีแดง 4.อาจมีตุ่มน้ำ หรือฝี ซึ่งจะแตกและมีเนื้อตายด้วย มักมีไข้หนาวสั่น อ่อนเพลียด้วย

อาศัยลักษณะทางคลินิกร่วมกับ 1. เจาะเลือด พบ leukocytosis 2. เพาะเชื้อจากผื่นไม่ค่อยช่วยและทำได้ยาก อาจเพาะเชื้อ Streptococcus จากน้ำในเนื้อเยื่อ โดยใช้เข็มดูดจากบริเวณขอบผื่น culture positive ร้อยละ 10 ของผู้ป่วย ถ้าเพาะเชื้อจากเนื้อ biopsy ได้ผลบวกร้อยละ 20 แต่ถ้าดูดจากจุดที่อักเสบ มากที่สุดได้ผลบวกร้อยละ 50 3.เพาะเชื้อจากเลือด ในรายที่ลุกลามเป็น bacteremia

1.การผ่าฝี I&D (incision and drainage)ถ้ามี drainable abscess 2.Mild-moderate infection:กลุ่มยาต้านแบคทีเรีย doxycycline, clindamycin 7-10 วัน 3.Moderate-severe infection: ยาATB ที่รุนแรง vancomycin 15 mg/kg IV q I2 h 4.Sepsis add meropenam 500-1000 mg IV q 8 h หรือ imipenem 500 mg IV q 6 h